Een week met de Eendracht
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans en Hannie
24 Februari 2008 | Nederland, Amsterdam
Hallo allen,
Na aankomst zondagavond 17 februari op St. Maarten van bemanning en opstappers moest maandag eerst water geladen worden.
De Eendracht lag mooi te wezen tussen een drietal gigantische cruiseschepen aan het begin van de kilometer lange cruisepier van St. Maarten. Voor de nieuwkomers een mooie gelegenheid om de pantoffelparade richting dorp van voornamelijk Amerikaanse toeristen met duidelijk overgewicht te aanschouwen. De steelbands aan het begin van de pier maakten overuren om het Caribische gevoel (en de kooplust) bij de Amerikanen op te roepen. Na de waterinname vertrokken wij, nagewuifd door enkele opstappers van de vorige reis, richting Britse Maagdeneilanden. De nieuwelingen onder de opstappers werden geinstrueerd en de zeilen gezet. Prettig voor de kennismaking van de meesten met de zeegang stelde de wind weinig voor.
Na een nacht op zee is iedereen direct goed ingeslingerd. Dinsdag zijn we voor anker gegaan in Virgin Gorda, Spanish Town. Daar aangekomen zijn we met de watertaxi naar de wal gegaan en met een taxijeep naar The Baths gebracht. Uiteraard was het heerlijk weer en waren de jeeps open. De driver was zoals iedereen hier; relaxt en zou ons weer terug brengen wan neer we de Baths verkend hebben. Door het water en de rotsen klimmen naar het prachtige Devils Bay. In het water zag je de vissen om je voeten heen zwemmen, zo helder. Een aantal met snorkel hebben nog veel meer gezien. Weer aan boord gekomen stond de maaltijd voor ons klaar. Roel en zijn twee assistenten hebben een lekkere indische maaltijd voor ons bereid waar we in de theetuin van gesmuld hebben. Het leven is goed in het Caribisch gebied!
woensdag 20 februari
Spanish Town naar Jost van Dyke. Na een boerennacht gingen we onder zeil. In het Sir Francis Drake channel moesten we de nodige keren overstag. Een goede oefening in het samenwerken en de zeil behandeling. Om bij het eiland Jost van Dyke te komen moesten we door een smalle doorgang Sopers Hole genaamd. Daar zagen we de 'Wind Spirit" ten anker liggen. Een zeilend passagiersschip met electrisch bediende zeilen volgens het principe 'rolfok'. Volgens bepaalde insiders was Jost een vrouwelijke piraat. Anderen wensten dat toch te bestrijden, nee het was een man. Uiteindelijk gingen we ten anker in Great Harbour, een wijdse naam voor een baai van beperkte omvang. Door onze blauwe kwartier meester Joop werd een pendeldienst met de rubberboot onderhouden naar het strand, waar we onder leiding van kwartiermeester Bert gingen snorkelen. Voor de rotsige kust zagen we diverse tropische vissen, roggen, zee-egels en schilpadden.
Nadat we heerlijk gesnorkeld hebben, in Foxy's Bar een smoothie gedronken.
Om de zaak nog verder op te luisteren was er 's avonds een volledige maansverduistering. Dat hadden we weliswaar natuurlijk niet zelf geregeld, maar het kwam toch mooi uit. Helaas trok er op het moment surpreme een regenbui over. Kortom weer een geslaagde dag.
De volgende morgen om 6 uur het anker weer opgehaald. Na een prachtige tocht langs Tortola en Sint John verlieten we de Maagdeneilanden. De zeilen werden gezet en na vele malen overstag gaan het laatste stukje maar op de motor, waarna we voor anker gaan onder de kust van Saba, om daar te genieten van de ondergaande zon met een heerlijke barbecue aan boord en voor de liefhebbers vers gevangen vis.
De volgende ochtend zetten we koers naar Sint Eustatius, daar was een rondrit met busjes en een bezoek aan een museum met een groot historisch gedeelte over de slaventijd.
St Eustatius was het eerste eiland dat een Amerikaans schip na de Onafhankelijkheidsverklaring verwelkomde met saluutschoten, Engeland was daar zo kwaad over dat een deel van de kust van St Eustatius weggebombardeerd is.
Na de rondrit geluncht in een lokaal restaurant waar ook nog gezwommen kon worden in zee of in een zwembad met zoet water.
Zondagmorgen vroeg naar St Maarten terug en in verband met het late tijdstip van vertrek naar Holland was er een rondrit over het eiland geregeld.
Na afloop gingen wij weer terug naar hotel Holland House in Philipsburg.
We gaan ons nu voorbereiden (uitrusten dus) op ons volgende avontuur.
Na aankomst zondagavond 17 februari op St. Maarten van bemanning en opstappers moest maandag eerst water geladen worden.
De Eendracht lag mooi te wezen tussen een drietal gigantische cruiseschepen aan het begin van de kilometer lange cruisepier van St. Maarten. Voor de nieuwkomers een mooie gelegenheid om de pantoffelparade richting dorp van voornamelijk Amerikaanse toeristen met duidelijk overgewicht te aanschouwen. De steelbands aan het begin van de pier maakten overuren om het Caribische gevoel (en de kooplust) bij de Amerikanen op te roepen. Na de waterinname vertrokken wij, nagewuifd door enkele opstappers van de vorige reis, richting Britse Maagdeneilanden. De nieuwelingen onder de opstappers werden geinstrueerd en de zeilen gezet. Prettig voor de kennismaking van de meesten met de zeegang stelde de wind weinig voor.
Na een nacht op zee is iedereen direct goed ingeslingerd. Dinsdag zijn we voor anker gegaan in Virgin Gorda, Spanish Town. Daar aangekomen zijn we met de watertaxi naar de wal gegaan en met een taxijeep naar The Baths gebracht. Uiteraard was het heerlijk weer en waren de jeeps open. De driver was zoals iedereen hier; relaxt en zou ons weer terug brengen wan neer we de Baths verkend hebben. Door het water en de rotsen klimmen naar het prachtige Devils Bay. In het water zag je de vissen om je voeten heen zwemmen, zo helder. Een aantal met snorkel hebben nog veel meer gezien. Weer aan boord gekomen stond de maaltijd voor ons klaar. Roel en zijn twee assistenten hebben een lekkere indische maaltijd voor ons bereid waar we in de theetuin van gesmuld hebben. Het leven is goed in het Caribisch gebied!
woensdag 20 februari
Spanish Town naar Jost van Dyke. Na een boerennacht gingen we onder zeil. In het Sir Francis Drake channel moesten we de nodige keren overstag. Een goede oefening in het samenwerken en de zeil behandeling. Om bij het eiland Jost van Dyke te komen moesten we door een smalle doorgang Sopers Hole genaamd. Daar zagen we de 'Wind Spirit" ten anker liggen. Een zeilend passagiersschip met electrisch bediende zeilen volgens het principe 'rolfok'. Volgens bepaalde insiders was Jost een vrouwelijke piraat. Anderen wensten dat toch te bestrijden, nee het was een man. Uiteindelijk gingen we ten anker in Great Harbour, een wijdse naam voor een baai van beperkte omvang. Door onze blauwe kwartier meester Joop werd een pendeldienst met de rubberboot onderhouden naar het strand, waar we onder leiding van kwartiermeester Bert gingen snorkelen. Voor de rotsige kust zagen we diverse tropische vissen, roggen, zee-egels en schilpadden.
Nadat we heerlijk gesnorkeld hebben, in Foxy's Bar een smoothie gedronken.
Om de zaak nog verder op te luisteren was er 's avonds een volledige maansverduistering. Dat hadden we weliswaar natuurlijk niet zelf geregeld, maar het kwam toch mooi uit. Helaas trok er op het moment surpreme een regenbui over. Kortom weer een geslaagde dag.
De volgende morgen om 6 uur het anker weer opgehaald. Na een prachtige tocht langs Tortola en Sint John verlieten we de Maagdeneilanden. De zeilen werden gezet en na vele malen overstag gaan het laatste stukje maar op de motor, waarna we voor anker gaan onder de kust van Saba, om daar te genieten van de ondergaande zon met een heerlijke barbecue aan boord en voor de liefhebbers vers gevangen vis.
De volgende ochtend zetten we koers naar Sint Eustatius, daar was een rondrit met busjes en een bezoek aan een museum met een groot historisch gedeelte over de slaventijd.
St Eustatius was het eerste eiland dat een Amerikaans schip na de Onafhankelijkheidsverklaring verwelkomde met saluutschoten, Engeland was daar zo kwaad over dat een deel van de kust van St Eustatius weggebombardeerd is.
Na de rondrit geluncht in een lokaal restaurant waar ook nog gezwommen kon worden in zee of in een zwembad met zoet water.
Zondagmorgen vroeg naar St Maarten terug en in verband met het late tijdstip van vertrek naar Holland was er een rondrit over het eiland geregeld.
Na afloop gingen wij weer terug naar hotel Holland House in Philipsburg.
We gaan ons nu voorbereiden (uitrusten dus) op ons volgende avontuur.
-
24 Februari 2008 - 22:40
Corry:
Hallo Hans en Hannie,
Fijn dat jullie weer heelhuids aan wal zijn. We, (Els en ik) vroegen ons af of de maansverduistering, die ik in Leiden goed heb kunnen zien (ik ben wel minstens vier keer mijn bed uit geweest om 's nachts te gaan kijken)ook bij jullie te zien zou zijn. In het bericht vanaf de Eendracht zag ik dat het inderdaad te zien zou zijn geweest, ware het niet ..., nou ja het weer. Ik had om ongeveer 4.00 uur 's nachts de maan nog verduisterd gezien en ging voor de zekerheid 20 minuten later nog een keer kijken. Kostte me wel moeite om m'n warme bed te verlaten. Echter er was een grote wolk gekomen. Weg maan. Niets meer te bespeuren. Nou ja, ik had het toch al gezien.
Jullie verhaal heb ik nog niet gevonden. Ik ga nog even zoeken, want ik ben erg benieuwd naar jullie belevenissen.
Groetjes,
Corry -
24 Februari 2008 - 22:48
Corry:
Hallo Hannie en Hans,
P.S. De rode wacht toch gevonden. Lijkt me heerlijk op zo'n strandje, waar je van droomt in Devils Bay en de vissen rond je voeten zwemmen.
Groetjes,
Corry -
26 Februari 2008 - 09:51
Gerda:
Hoi Hans en Hannie,
Ben nog niet op de site van de eendracht geweest.
Ga ik NU doen.Het lijkt me geweldig de reis die jullie maken. Veel plezier!
Hoop dat jullie zijn bijgekomen van de zeeziekte.
Groetjes van Gerda en Walter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley